-Τώρα είμαι εδώ, από εκεί έφτασα επιτέλους εδώ,δίπλα σου, όπως σου είχα πει.
-Δεν ξέρω βασικά αν ήρθες ή ήσουν πάντα εδώ, απλά δεν θέλω να φύγεις. 
-Πάντα εδώ θα είμαι.
-Όπως πάντα?
-Όπως πάντα!*






Οι μέρες περνούσαν..
Ο ένας δενόταν περισσότερο με τον άλλον. 
Δυο άνθρωποι από τόσο μακριά, κράτησαν μια υπόσχεση, μια υπόσχεση που δεν ξέρεις αν θα την τηρήσει ούτε καν ο διπλανός σου, και όμως ρίσκαραν και όμως εμπιστεύτηκαν, πίστεψαν,περίμεναν. 
Ίσως να έχουν περάσει πολλά μαζί έστω από μακριά, να πέρασαν εμπόδια, μα και όμορφες στιγμές, όλα όσα έχουν για αναμνήσεις τους έφεραν εδώ σήμερα, μαζί. 
Μέρες και νύχτες οι στιγμές τους στιγματίστηκαν για όλη τους την ζωή.
Δεν ξέρω τι είναι το διαφορετικό, δεν ξέρω αν το έχει νιώσει κάποιος για σένα κάτι τέτοιο, αλλά είναι όμορφο! Δεν ξέρω αν κάποιος στην κυριολεξία θα έδινε την ζωή του για σένα. Ξέρω όμως πως εγώ θα το έκανα και δεν θα έμενα στα λόγια, ξέρω πως δεν έχει νόημα η ζωή αν λείπεις εσύ. Ξέρω και τι σι μένεις για μένα από την πρώτη μέρα και στιγμή που σε γνώρισα. Ξέρω πως εσύ μου χάρισες τα πιο όμορφα χαμόγελα και στιγμές που είχα ποτέ σε όλη μου την ζωή, πως είσαι δίπλα μου και με στηρίζεις για κάθε απόφαση μου, πως θες το καλό μου για αυτό και μου λες την δικιά σου γνώμη, πως μπορώ να σε εμπιστευτώ και να σου δώσω ΤΑ ΠΑΝΤΑ.
Όταν με αγγίζεις να ξερες μονάχα πως νιώθω, ταξιδεύω με το άγγιγμα σου και απολαμβάνω το κάθε δευτερόλεπτο σε άλλα μέρει μαζί σου, ελπίζοντας μονάχα να μην είναι το τελευταίο μου ταξίδι πάνω στο κορμί σου, στα φιλιά σου, στα όνειρα σου! Να μείνουμε λίγο ακόμα μαζί μήπως μια μέρα κουραστώ, μα αυτή η περίπτωση δεν υπάρχει, γιατί εσύ είσαι η ζωή μου ολόκληρη, ο πιο σημαντικός λόγος που ζω, το μεγαλύτερο όνειρο που έγινε αληθινό,οι μεγαλύτερες υποσχέσεις που δεν έσβησε ο χρόνος, απλά σε περίμενα και ήρθες, δεν με άφησες μόνη μου σε αυτόν τον κόσμο.
Τελικά δεν ξέρω αν ήρθες ή ήσουν πάντα εδώ, μήπως η ζωή μας έχει ξαναφέρει μαζί? μήπως ήσουν εκείνος ο άγγελος που ζούσαμε μαζί στις όμορφες ζωγραφιές και τα όμορφα παραμύθια, ή μήπως εκείνος που φανταζόμουν πως θα έχω για πάντα πλάι μου. Ίσως να ήσουν εσύ που έκλεψες κομμάτι ονείρου μου πριν σε γνωρίσω καν, μα τώρα που σε γνώρισα είσαι το πολυτιμότερο όνειρο που έγινε πραγματικότητα! Είσαι αληθινός, είσαι ζωή. Είσαι εκείνος που διώχνει τον φόβο και την θλίψη με μια ζεστή αγκαλιά.
Είσαι αληθινός και ακόμα δεν το έχω πιστέψει. Σε κοιτώ στα μάτια και απλά εύχομαι να μην χαθείς.. Είσαι το χρώμα στα ασπρόμαυρα όνειρα μου, η λάμψη του δικού μας ήλιου, η μυρωδιά από τα δικά μας μαγικά λουλούδια, η μελωδία που δεν θα κουραστώ ποτέ να ακούω, η ανάσα που ζω, η μέρα της νύχτας,οι λέξεις της σιωπής..όλα είσαι εσύ.
Όταν είμαι μαζί σου παρακαλάω τα αστέρια να σε προσέχουν απλά να σαι καλά και όλα τα άλλα θα είναι εντάξει, να προσέχεις να μην μου πάθεις τίποτα κακό. Αν πονέσεις.. πονάω το ίδιο ακριβώς, όταν είσαι χαρούμενος εσύ είμαι και εγώ. Δεν είναι εξάρτηση..είναι αγάπη, αγάπη χωρίς ψέμα και προδοσία. Αγάπη αγνή, πραγματική. Που θα δώσουμε εμείς το καλύτερο δυνατό τέλος. Εξάλλου φτάσαμε ως εδώ και αυτό είναι το πιο σημαντικό στην ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ.




Υ.Γ. Σε αγαπάω.