Μα δεν είναι όμορφο?

Γεμάτο χρώματα!

Το βλέπεις και σε κάνει να χαμογελάς!

Είναι ένας όμορφος κόσμος!

Μπορείς και αγγίζεις όσα θέλεις!

Μπορείς να κάνεις τα πιο όμορφα όνειρα σε ένα μικρό δωμάτιο!

Πραγματικά, μόλις κλείσεις τα μάτια σου θα καταλάβεις! 
 Εκεί μπορείς να τα δώσεις όλα.

Να δώσεις αγάπη σε όσους αγαπάς!

Είναι απλά όλα τόσο μαγικά!

Τα πιο όμορφα βράδια που μπορείς να περάσεις σε ένα μικρό δωμάτιο που έχεις χαρίσει τόση αγάπη!

Μόλις πατήσει κάποιος την πατούσα του εκεί, θα χαμογελάσει και θα σκεφτεί αμέσως κάτι όμορφο!

Ίσως να μην βγει λέξη από τα χείλη του για μερικά λεπτά, αλλά μέσα από την σιωπή καταλαβαίνεις την περιγραφή που θα ήθελε να κάνει, μέσα από τα μάτια του και το βλέμμα πόσο θέλει να μείνει εδώ, να κάνει όνειρα..με κάποιο αγαπημένο του πρόσωπο!

Κάθεσαι και μιλάς με ένα πρόσωπο που λατρεύεις ασταμάτητα όλο το βράδυ, όπου και να κοιτάξεις είναι όλα μαγικά, αστέρια στον ουρανό μα και ακριβός πάνω από το κεφαλάκι σου μέσα στο δωμάτιο. 

Αυτά μπορείς να τα αγγίξεις έτσι? και ας μην είναι αληθινά, σε κάνουν να νιώθεις υπέροχα την στιγμή που έχεις αγκαλιά το άλλο σου μισό. Ακόμα όμως και όταν είσαι μόνος, νιώθεις γεμάτος. Βλέποντας κάποιες αναμνήσεις χαραγμένες σε φωτογραφίες στου τοίχους σου. Ακόμα και τα μικρά αρκουδάκια που έχεις δίπλα σου, το καθένα σε κάνει να θυμάσαι κάτι ξεχωριστό.

Δεν σε νοιάζει τίποτα, μονάχα να ζήσεις τα όνειρα σου εκεί μέσα χωρίς να τα διακόψει κανείς. Κανείς όμως. Σε αυτό το δωμάτιο να κάνεις πράγματα που δεν θα μπορούσες ποτέ, μόλις κατάλαβα το "ποτέ μην λες ποτέ" όλα αλλάζουν τόσο εύκολα χωρίς να το ξέρεις καν, και όταν το μάθεις απλά ζήσε το όσο περισσότερο μπορείς γιατί αυτές οι στιγμές είναι μοναδικές!
Είναι μέρος αγνό, μυστικό, δικό σου μα και όσον αγαπάς. Από μικρό παιδί μεγαλώνοντας σε ένα τέτοιο μέρος, μαθαίνεις να χαμογελάς πιο συχνά, πιο γλυκά! Κανείς δεν μπορεί εύκολα να το αλλάξει αυτό,κανείς να διαγράψει τις πιο όμορφες στιγμές. 
Έχεις δίπλα σου χρώματα που το καθένα σου δημιουργεί μια μοναδική αίσθηση, και όταν πέφτει ο ήλιος πάνω τους τα φωτίζει και δεν μπορείς να πάψεις να τα κοιτάς! Τα χρώματα είναι σαν τους ανθρώπους, το καθένα ξεχωριστό, κάποια ταιριάζουν μεταξύ τους άλλα όχι, κάποια αν τα ενώσεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και ας κάνουν την διαφορά όλα είναι τόσο καλά, έτσι και οι άνθρωποι.
Έτσι και όσα ενώνουν την ζωή μας με τους γύρω μας..
Κρεμάμε στους τοίχους και στα ταβάνια πράγματα που φαίνονται δύσκολα ή μακρινά, όπως τα αεροπλανάκια, τα κάνουμε να φαίνονται τόσο μικρά, αλλά στην πραγματικότητα είναι τεράστια μπροστά στα μάτια ενός παιδιού, και είμαι ακόμα παιδί και εγώ, όπως και εσύ! :)
Παίρνεις μικρά παιχνιδάκια στα χέρια σου,ανθρωπάκια, και θυμάσαι όταν τα παρουσίαζες σαν  φίλους σου, ζωγράφιζες και ήσουν περήφανος όταν το κοιτούσε η μαμά σου και σου έλεγε πως είναι η πιο όμορφη ζωγραφιά που έχει δει ποτέ και με αυτό το ζεστό χαμόγελο που σου χάριζε ήθελες να βάψεις παντού με κάθε χρώμα τον κόσμο ώστε όπου και να κοιτάξει να είναι χαρούμενη μα όταν μουτζουρώναμε τους τοίχους μας φώναζαν και στεναχωριόμασταν γιατί δεν καταλάβαιναν πως εμείς, δεν θέλουμε να την κουράζουμε, απλά να χαμογελάει.
Κοιτάς παλιά ρούχα που δεν σου κάνουν πια και καταλαβαίνεις πως μεγαλώνεις, αδειάζεις και γεμίζεις την ίδια ντουλάπα σε αυτό το δωμάτιο χρόνια και εμείς είναι σαν να βλέπουμε ένα ξύλινο κουτί, μα είναι όμορφο κουτί όταν δίνεις σημασία, όταν βάζεις το δικό σου πράγμα πάνω του πέρα από ρούχα.
Πιάνεις τώρα το τηλέφωνο και δεν είναι όπως πριν, που έκανες πως μιλάς και το άφηνες, τώρα δίνεις σημασία και το θεωρείς σημαντικό, όμως αυτή την στιγμή για μένα θα είναι ένα τίποτα, όποιος και αν είναι, θέλω να ζήσω κάτι αληθινό, πέρα από μια ρουτίνα της ζωής των ανθρώπων, ρουτίνα δεν είναι ζωή, ζωή είναι κάθε μέρα κάτι διαφορετικό, κάτι τόσο δικό σου μα που μοιράζεσαι ταυτόχρονα. 
Μόλις είδα να περνάει ένας παιδικός μου φίλος από το παράθυρο και για πρώτη φορά σκέφτηκα τα παλιά, που παίζαμε κουτσό,κρυφτό,αλάτι ψηλό-αλάτι χοντρό και άλλα τέτοια παιχνίδια, τώρα τάχα ήμαστε σε μια άλλη φάση της ζωής μας, μα δεν είναι έτσι, απλά μας νοιάζει η γνώμη των άλλον και ας το αρνιόμαστε! Παιδιά ήμαστε μα τώρα αναφέρουμε τον δίπλα μας σαν έναν άντρα/γυναίκα, χα! είναι μια βλακεία! 
Μια λέξη άλλαξε τα πάντα, μα εμένα όχι, εγώ έμεινα η ίδια με τα ίδια παιδικά όνειρα που είχα πάντα,δεν υπάρχει πιθανότητα να τα αλλάξω!
Όσο για εσάς ο κόσμος αλλάζει προς το καλύτερο ή χειρότερο, όσο πηγαίνετε στο παρελθόν για λίγο, εγώ τα ζω ξανά και ξανά κάθε μέρα όλο και πιο έντονα. 
Λοιπόν αυτή θα είναι μια αξέχαστη νύχτα, με την καλύτερη παρέα μέσα και έξω από το δωμάτιο! Θα ακούω μουσική και θα κοιτάω τα αστέρια όλο το βράδυ ασταμάτητα! 


Καληνύχτα^.^


Αγαπώ τον παιδικό μου κόσμο και τον ζω από τότε που πήρα την πρώτη μου αναπνοή πάνω σε αυτή την γη και συγκεκριμένα σε αυτό το μαγικό δωμάτιο♥