Πίσω.

Πίσω από ένα τζάμι θολό προσπαθώ να σε δω.. 
Πίσω από τζάμι σπασμένο προσπαθώ να σε αγγίξω.. 
Πίσω από ένα τζάμι μικρό προσπαθώ να πάρω λίγο φως, να ζήσω. 
Πίσω, και όλο πίσω μένω. Περιμένοντας,ελπίζοντας να κοιτάξεις ξανά λίγο πίσω. Πίσω από το παράθυρο. Πίσω από την κουρτίνα, πίσω..να με βρεις. Και σε φαντάζομαι να σταματάς στην μέση του δρόμου,να γυρνάς και να κρύβομαι,να πέφτω χαμηλά. Και σκέφτομαι τότε πιο το νόημα να γυρίσεις αν φοβάμαι,αν κρυφτώ.. Ίσως για να έρθεις. Να με κοιτάξεις από κοντά,να μου μιλήσεις, να με καθησυχάσεις. Να σιγουρευτώ πως δεν σου τράβηξε την προσοχή κάτι άλλο, πως γυρνάς για μένα. Για μας.

Ε-Η σύνδεση σας όμως κι οι εμπειρίες μένουν, κι είναι υπέροχα, κι είσαι πολύ τυχερή για αυτά, είναι πολύ ξεχωριστά, μοναδικά, κι αξίζουν όσο αρκετές άλλες συμβατικές σχέσεις που τις έχεις κοντά αλλά δεν σε πάνε πουθενά πιο μακριά. Με αυτόν γνώρισες έναν άλλο κόσμο, έναν άλλο άνθρωπο. Κι άπαξ και τον γνώρισες αυτό δεν αλλάζει, δεν αναιρείται που φεύγει. Τώρα ξέρεις πως κάπου θα υπάρχει κι όταν χρειαστείς κάποτε θα τον ψάξεις. Έχει ανοίξει τα φτερά του. Βρέθηκε για να σου δείξει τον τρόπο του. Θα ανοίξεις κι εσύ τα δικά σου με το δικό σου τρόπο. Θα κάνεις αυτά που θες στη ζωή σου. Κι αν είναι τόσο σημαντικό τα φτερά σου θα σε οδηγήσουν και σ αυτόν.

-Η διαφορά είναι ότι έπαψε να πιστεύει πως μπορεί να υπάρξει κάτι αργότερα..ήταν αδύνατον για αυτόν. Ενώ αυτός μου λέει συνέχει ότι τίποτα δεν είναι απίθανο,απλά δύσκολο και αυτό με έκανε να θέλω να είμαι μαζί του, έστω για λίγο.
Γιατί δεν μου έλεγε απλά είσαι ξεχωριστή,όμορφη..με έκανε να νιώθω έτσι.
Έχω χάσει τον έλεγχο με την ζωή μου, δεν ξέρω τι γίνεται,μπερδεμένα συναισθήματα συνέχεια..θέλω να κλάψω,αλλά και να γελάσω ταυτόχρονα από χαρά,ούτε εγώ ξέρω τι θέλω.Δεν είμαι ακόμα έτοιμη να το αποχωριστώ..

Ε-Είναι της ηλικίας και της φάσης. Ίσα ίσα τώρα αποκτάς τον έλεγχο της ζωής σου. Για πράγματα που δεν μπορείς όμως να κάνεις κάτι μην τρώγεσαι. Το τιμόνι της δικής σου ζωής σου ανήκει, όχι των άλλων-είναι κάτι που πρέπει να θυμάσαι.

-Είναι σαν αμάξι που βρίσκεσαι με άλλους μέσα -με ανθρώπους που επηρεάζουν την ζωή σου αυτή την χρονική στιγμή. Σε κάθε στάση αλλάζεις αμάξι,αλλάζεις παρέα στο αμάξι και όσο και αν προσπαθείς να οδηγήσεις, επηρεάζεσαι..σαν να σου λένε όχι πάμε από αυτόν τον δρόμο, όχι να κόψουμε δρόμο,όχι πάμε από εκεί να δούμε κάτι καινούργιο και όλοι μαζί οδηγούν ταυτόχρονα.


Υ.Σ. Ε~Ευρυδίκη-Αντωνία Φουρναράκη