Η αγάπη μας.

Και όπως είπες,πίσω από κάτι κακό,ίσως και ακραίο άσχημο υπάρχει κάτι καλό,κάτι όμορφο που ίσως να μην ξεκαθαριστεί αμέσως, αλλά υπάρχει,είναι εκεί για να μας κάνει να ελπίσουμε πάλι,να μας δώσει δύναμη να συνεχίσουμε. Γιατί όλα γίνονται για κάποιον σκοπό εξάλλου.
Σύμφωνα με τα τελευταία γεγονότα, για εσένα και εμένα.

Χάος οι δρόμοι από πρωί πρωί,να τρέχουν οι άνθρωποι για διαφορετικούς λόγους αλλά ταυτόχρονα όλοι μαζί. Κάθομαι στο αμάξι και παρατηρώ σιωπηλά όσο με πηγαίνουν στο σχολείο. Δεν είχα την ευκαιρία να περπατήσω σήμερα μιας και έβρεχε..πάντως θα ήθελα να περπατήσω μόνη. Μου αρέσει γιατί μπορώ να σκέφτομαι ωστόσο κάποια πράγματα πιο καθαρά,χωρίς να έχω καμία επιρροή για να υιοθετήσω κάποιου άλλου την γνώμη,χωρίς πίεση,χωρίς να έχω νεύρα ή κάτι τέτοιο. 
Εσύ το ξέρεις καλά αυτό μικρέ,πως όταν δεν μπορώ να σκεφτώ καθαρά κάνω λάθη,που μετανιώνω. Για αυτό και ζητώ συγγνώμη. Όπως και να έχει όταν αγαπάμε,δεχόμαστε από τον άλλον και τα μειονεκτήματα του. Και σιγά σιγά διορθώνει ο ένας τον άλλον. Έτσι βρισκόμαστε εδώ,μέχρι σήμερα. 
Με την αγάπη μας,δες πόσο δυνατή είναι. Και θέλω να πω ένα ευχαριστώ γιατί κυρίως με έχεις κάνει έναν καλύτερο άνθρωπο. 
Και μετά από έναν καβγά..γεμάτο φωνές,λόγια που πονάνε, απορρίψεις γλυκών φιλιών που αυτή την στιγμή νοσταλγώ και δάκρυα που κύλισαν[...]

-Θα με αγαπάς για πάντα;
-Για πάντα μικρή μου.
-Ακόμα και όταν θα νευριάζω; 
-Ειδικά τότε...και όταν θα νευριάζεις και θα με διώχνεις,εγώ θα σε ακολουθώ.
-Και άμα φεύγω εγώ;
-Θα έρχομαι. Όταν θα έχουμε το δικό μας σπίτι,ακόμα και αν πηγαίνεις να  κοιμάσαι στον καναπέ,θα έρχομαι να στρώνω στο πάτωμα να κοιμάμαι.
-Θα με παίρνεις αγκαλιά όταν θα κοιμάμαι;
-Πάντα θα σε παίρνω αγκαλιά.

Αυτό έχω να πω μονάχα,αν και το γνωρίζεις πολύ καλά ήδη:)