εσύ είσαι ο άγγελος του δρόμου μου Χαίρομαι που σε συνάντησα στο δικό μου μονοπάτι. Που από τότε που έπεσες εδώ δεν με έχεις αφήσει. Η ζωή μου ήσουν εσύ, καλός-κακός. Ήσουν το παρελθόν, το παρόν μου και το μέλλον μου.Έμεινε μύθος η ύπαρξη σου, μα εγώ σε βλέπω κάθε βράδυ, κάθε ξημέρωμα. Μια μέρα όμως δεν εμφανίστηκες ..σε έψαχνα σε όλο το μονοπάτι, ξεπέρασα τα όρια και μπήκα στο δικό σου, εκεί ήταν μια σκιά που έμοιαζε με την δικιά σου, δεν ήταν όμως η δικιά σου το ένιωθα, το ήξερα. Χωρίς να καταλάβω πως και γιατί βρέθηκα σε ένα μέρος που ήθελα να φύγω, βρέθηκα στον πάτο και παρακάτω! Έψαξα στο τίποτα να βρω τα πάντα. Ήταν κάποιος εκεί, μες στα μαύρα και κάποια σημεία κόκκινα στα ρούχα του, με ένα τρομακτικό γέλιο με έκανε να φοβάμαι, υπήρχαν γύρο μου φωτιές και εκείνος είχε μεγάλη δύναμη στα χέρια του. Τον ρώτησα αν θέλει κάτι από μένα και μου είπε την καρδιά του άγγελου του δρόμου. Εσένα ήθελε μα για να σε πάρει κοντά του έλειπε κάτι, όλα θόλωσαν στο μυαλό μου δεν μπορούσα να καταλάβω μα ήθελα να μάθω, να μάθω αν είσαι καλά, μα καμία απάντηση τελικά! Πέρασαν ώρες, εβδομάδες, μήνες, η μαγεία μου με τον χρόνο ξεθώριαζε, αυτό που ήθελε αυτό το άγνωστο τέρας το κατάφερνε σιγά σιγά, όταν θα έπαυες να με αγαπάς τότε θα μπορούσε να είχε εσένα και θα αποτελείωνε εμένα, γιατί θα πέθαινα! Άρχιζε να κουράζετε ,μα αυτή η ευτυχία στο ύφος του περίμενε ακόμα για το τέλος που επέλεξε εκείνος για εμάς! Μου είχες πει να φύγω μακριά μα δεν σε άκουσα ήθελα να ζήσω όσο γίνεται πιο καλά, και αυτό γίνεται μαζί σου, και ας ο χρόνος με πίεζε, και ας το όνειρο έγινε νωρίς εφιάλτης! Έφτασε και η στιγμή που δεν ήθελα ποτέ, να μπορούσα να φύγω και να μην μπορώ, γιατί η δυνάμεις τελείωναν γιατί ότι είχα καταστράφηκε, ακόμα και ο τις ανάσες μου πλέον μπορούσες να τις μετρήσεις πολύ εύκολα, ήμουν σχεδόν νεκρή μονάχα τα μάτια να έκλεινα και αυτό ήταν, δεν μπορούσα να τα κρατήσω ούτε αυτά όμως πια και ήταν το λεπτό που είπα "προσπάθησα", εκεί σε είδα τελευταία φορά να σε παίρνει εκείνος μακριά από μένα. Όλα στο τίποτα, πλέον δεν έμεινα στο πάτο ούτε παρακάτω αλλά στο απόλυτο κενό, γιατί να με άφησες? και τώρα έμειναν τα πως και τα γιατί. Δεν ήθελα να γλιτώσω από τα όμορφα κοντά σου, γιατί? γιατί σου είχα πει πως όποιος προσπαθήσει να σου κάνει κακό και τα καταφέρει θα μοιραστούμε μαζί τον πόνο. Να πονάς λίγο εσύ και ας πεθαίνω εγώ. Για αυτό δεν γύρισα στα παλιά έμεινα εκεί μέχρι και σήμερα! Ναι εδώ είμαι νεκρή και δεν γύρισα στα μονοπάτια ,απλά χάραξα όλα αυτά στον τοίχο με το αίμα του θανάτου μου τα τελευταία λεπτά πριν χαθώ. Α! μην ξεχάσεις πως ακόμα σε αγαπώ και ας με ξέχασες και έφυγες από εδώ. Περισσότερο με πονάει η παύσει σου που δεν με νοιάζεσαι παρά όλα όσα έγιναν. Να προσέχεις μικρέ άγγελε, και να πετάς ψηλά! [ίσως να μην το δεις ποτέ μα..] Σε αγαπώ ακόμα!♥ [ http://www.youtube.com/watch?v=8ggpc9BdjlY ] |
Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011
Άγγελος του δρόμου!♥
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου