Μη με ρωτήσεις.

Μη με ρωτήσεις. Μη με ρωτήσεις αν ένιωσα κάτι εκείνη την στιγμή,την στιγμή που τα βλέμματα μας ενώθηκαν. Ξανά,για λίγο. Το ξέρεις. Καλύτερα και από μένα.

Πολύς κόσμος, μα για μας μονάχα εμείς. Τα μάτια μας νοσταλγούσαν ο ένας τον άλλον. Η καρδιά χτυπούσε δυνατά,και τα χέρια μας τρέμαν επειδή τα αναγκάζαμε να μείνουνε μακριά. Έτρεξα. Έτρεξα στην πρώτη αφορμή, στην πρώτη πόρτα ανοιχτή. Αναστατώθηκα. Μη με ρωτήσεις. Μη με ρωτήσεις γιατί. Ξέρεις. Εσύ ξέρεις, νιώθεις. Νιώθεις τον παλμό,την ανάσα. Την χαρά, την λύπη. Ξέρεις. 

Κοίτα με στα μάτια,..άγγιξε με όσες φορές θες αλλά μη, μη με ρωτήσεις. Σιωπή.
To βιβλίο με τον τίτλο 'το λάθος στα αστέρια μας' σου χάρισα. Για να σου δείξω ότι υπήρχε λάθος.
Να σου δείξω πως τα αστέρια πέφτουν με τον χρόνο. Αγάπη μου.