Μου φωνάζουν "Πρόσεχε!"σαν παιδί που πηγαίνει να αγγίξει την φωτιά..μα φέρομαι το ίδιο απερίσκεπτα σαν παιδί που δεν γνωρίζει αν είναι σωστό και θέλει να ξεπεράσει τα όρια που του βάζουνε. Δεν γνωρίζει απαγορεύσεις,γεννήθηκε ελεύθερο.
Και όσο με κοιτάνε επίμονα και φωνάζουν,απομακρύνομαι κλίνοντας με τα χέρια μου τα αυτιά μου με όλη μου την δύναμη. Τους κοιτάω κατάματα και τρέχω, τρέχω να ελευθερωθώ. Θέλω να νιώσω αυτό που μου κλέψανε τότε, καταπατώντας τα παιδικά μου χρόνια,τα παιδικά μου όνειρα.
Τρέχω να βρω τα όνειρα,τρέχω να βρω εμένα. Δεν θα τους φοβηθώ,δεν θα με κρατήσουν πίσω με όλους εκείνους. Δεν θα βολευτώ. Θα παλέψω. Θα γνωρίσω τόσους και άλλους περισσότερους,πολλοί θα με κοιτάξουν στραβά,λίγοι θα νιώσουν το ταξίδι.
Υ.Σ. Καλή μας τύχη Κώστα Καραπαναγιώτη στο μεγάλο μας βήμα για την απόκτηση ενός ονείρου. (IELTS)*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου