πλήθος

~Μπορεί να ξεχωρίσεις την μορφή τους μες στο πλήθος,ίσως τους δεις να περνάνε βιαστικά,πρόσωπα που κάτι σου θυμίζουν,πρόσωπα γνώριμα,σαν να κοιτάς τον εαυτό σου σε έναν καθρέφτη που όμως έχει σπάσει,γιατί τα όνειρα πια έχουν γίνει εφιάλτες και ο χρόνος κώλυσε σε μια στιγμή,μια θολή ακαθόριστη γραμμή,που δεν υπάρχει γυρισμός προσπεράσεις αν παραβείς..





Η σκιά είναι η αυταπάτη,ένα αντίγραφο που προσπαθεί να ξεγελάσει.
Η σκιά έγινε η εξωτερική μας εικόνα. Μπορούμε να δείχνουμε πολλά,να ξεγελάσουμε τους πάντες. Τους πάντες εκτός τον ίδιο μας τον εαυτό,όσο και αν προσπαθούμε κάποιες φορές. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να σταθείς γερά στα πόδια σου. Αυτά θα σε βαστούν μια ζωή,αυτά δεν θα σε προσδώσουν στιγμή..ακόμα και αν κουραστούν,η στάση θα είναι σύντομη.
Όμως να θυμάσαι, να στέκεσαι χαμογελαστός. Μην σκύψεις το κεφάλι,μην αρνηθείς να δεις τον δρόμο που θα διασχίσεις. Ίσως σου αρέσει. Θα υπάρξουν και στροφές που πρέπει να αντέξεις λίγο παραπάνω..μα έτσι είναι η ζωή,έτσι είναι όμορφη και απρόβλεπτη.
Φαντάσου να σου έδιναν και σενάριο,να είχες προετοιμαστεί, να ήξερες την κάθε στιγμή..καμία ουσία. Δεν θα υπήρχε το αληθινό,το αυθόρμητο..είναι κάτι αθώο,γλυκό.
Τριγυρίζω στην πόλη ακούγοντας ιστορίες ανθρώπων,πολλές και διαφορετικές. Ήρθε και η σειρά μου να το κάνω. Σωπαίνω. Αναρωτιέμαι τι περιμένουν να τους πω στην πραγματικότητα.
Νιώθω ότι άλλα πράγματα θεωρώ ιστορία,ζωή μου και ότι άλλα θέλουν να ακούσουν εκείνοι.
Άρπαξα το κινητό μου και τους έδειξα κάποιες φωτογραφίες..χαμογέλασα και είπα πως αυτές οι στιγμές είναι ένα μέρος της δικιάς μου ιστορίας.
Αποχώρησα σιγά σιγά, περπατούσα ώρες και ένιωθα πως δεν είχε περάσει λεπτό. Δεν ήξερα που πήγαινα,απλά ήθελα να νιώσω την αίσθηση ελευθερία. Όπως τα πουλιά που πετούν και δεν βρίσκονται σε κελιά,λέμε ότι είναι ελεύθερα..σύμφωνα με αυτή την θεωρία και εμείς που περπατάμε είμαστε ελεύθεροι,όχι πίσω από τα δικά μας κελιά που ονομάζουμε φυλακή.
Όμως τι στα αλήθεια να σημαίνει αυτή η λέξη.. Εγώ νιώθω ελεύθερη,είμαι ελεύθερη..μπορώ να έχω ελεύθερες σκέψεις,χωρίς να με εμποδίσει τίποτα,χωρίς να με διευθύνει κανείς..ελευθερία να κάνω όνειρα..αμέτρητα.
Γλυκό τραγούδι με κούρασε σήμερα,επίτηδες..για να κοιμηθώ ήσυχα χωρίς να βασανιστώ με σκέψεις πάλι. Το φορτίο που προσπαθώ να κουβαλήσω τώρα όμως φαίνεται βαρύ,πολύ βαρύ και νιώθω τον κόμπο στον λαιμό που προσπαθώ να καταπιώ. Αυτό όμως που κάνει το βάρος να φαίνεται λιγότερο, είναι η δύναμη μου απέκτησα..και πιστεύω πως με αυτή την δύναμη μπορώ να καταφέρω πολλά, να σηκώσω ακόμα και τα πιο βαριά φορτία που λέγονται προβλήματα,γεγονότα.
Αρχίζουν τα πράγματα,οι άνθρωποι ..να ξεκαθαρίζουν με τον χρόνο, λίγοι λάμπουν ακόμα μπροστά στα μάτια μου,λίγους θα επιλέξω να κρατήσω. Εκείνους που θα κρατήσουν και μένα, είτε στην ζωή τους με κάποιο τρόπο,είτε με την αξία που μου έδωσαν και δεν πήραν ποτέ πίσω.
Είμαι καλά. Είμαι καλά γιατί αναγνωρίζω τους ανθρώπους καλύτερα, μπορώ να τους ξεχωρίσω, και χαίρομαι που τους διακρίνω μέσα σε όλο αυτό το πλήθος.