Δύσκολες στιγμές

Εντάξει λοιπόν και εγώ λυγίζω,όπως όλοι οι άνθρωποι κάποιες δύσκολες στιγμές.Όσο δυνατοί και αν δείχνουμε υπάρχουν στιγμές που δεν μπορείς να κρατήσεις τα δάκρυα και τον πόνο μέσα σου. Δυστυχώς δεν είναι προγραμματισμένο πότε και που θα σε πιάσουν τα δάκρυα να πέφτουν σαν σταγόνες βροχής και δεν έχουμε πάντα την δύναμη να τα συγκρατήσουμε..Ομολογώ πως υπήρξαν αρκετές φορές που το ξανά έζησα στην ζωή μου.Όμως η τελευταία φορά ήταν απλά μια αφορμή για να ξεχειλίσει το ποτήρι,δεν ξέρω τι ακριβώς έγινε απλά μαζεμένα άσχημα γεγονότα που δημιουργούσαν από λίγο πόνο συμπληρώθηκε σαν παζλ, και όλα έπεσαν μαζί με αποτέλεσμα να μην ξέρω τι να κάνω και με τι να ασχοληθώ πιο πρώτα.Και εκεί που ήθελα να μείνω μόνη αλλά ταυτόχρονα είχα την ανάγκη από κάποιον να βρω δύναμη εμφανίστηκαν δυο άνθρωποι. Σίγουρα για το μικρό αγοράκι μου το ήξερα πως θα ήταν εδώ,πάντα είναι εδώ και τον ευχαριστώ για όλα και ας μην θέλει να το επαναλαμβάνω.Όσο για το δεύτερο άτομο,ήταν η μικρή Ελένη.Πάντα είχα μια καλή γνώμη για αυτή την κοπέλα, γιατί ποτέ δεν μου χε δώσει ίχνος αφορμής για κάτι κακό και ας μην κάναμε πολύ παρέα, είχαμε λίγες στιγμές μαζί και ήταν όμορφες [ακόμα και αυτό το πείραμα:$].Ήταν εδώ όταν την χρειάστηκα και ας μην την ζήτησα και ας μην ήξερε..έκατσε,με άκουσε,μου μίλησε, με αγκάλιασε..μια υπέροχη αγκαλιά που χάνομαι στα χέρια της.Δεν χρειάζεται να κάνεις πολύ παρέα με κάποιον αν περιστρέφετε κοντά σου,ακόμα και αν δεν το βλέπεις κάποιες φορές είναι γιατί δεν έδωσες σημασία..ίσως το μετάνιωσα που δεν το έκανα τόσο καιρό αλλά ίσως ήμουν και λίγο δειλή,γιατί όπως λέει και η Ελένη λίγα άτομα μας φτάνουν να ήμαστε ευτυχισμένοι δεν χρειάζεται να έχουμε πολλούς..και για αυτούς τους λίγους πρέπει να κάνουμε υποχωρήσεις και να τους κρατήσουμε. Δεν είναι τα λόγια που με σημάδεψαν,όλοι στα λόγια ήμαστε καλοί..είναι ο τρόπος που πραγματικά δεν έβγαινε από στόμα,αλλά από ψυχή. Για αυτό ευχαριστώ, ευχαριστώ που δεν ήσουν απλά τυπικά δίπλα μου επειδή έτυχε να βρεθείς την στιγμή εκείνη εκεί..Σας ευχαριστώ που με κάνατε και γέλασα και στάθηκα πάλι στα πόδια μου να συνεχίσω το μονοπάτι της ζωής, ευχαριστώ που μου δώσατε τα χέρια σας να σηκωθώ.
Δεν ξεχνάω και είμαι εδώ για σας.Για να σας υπενθυμίζω πως πάντα υπάρχει ένας λόγος για να προχωράμε..και πως όσες δύσκολες στιγμές και αν υπάρξουν όσα σημάδια και αν μείνουν το μαγικό φάρμακο κρίβετε κάπου κοντά μας,εδώ♥

Άσε με:)

Δες πως τυλίγομαι στο κάθε άγγιγμα σου,δες πως με κάνεις ότι θες με τα φιλιά σου. Πως να αντισταθώ στην ματιά σου, πες μου πως να φύγω μακριά σου..

Δεν μπορώ..δεν θέλω! Παγίδεψε με στην αγκαλιά σου, κράτα με σφιχτά μες στα όνειρα σου. Δώσε μου άλλη μια μέρα δίπλα σου! Να ξυπνώ και να κοιμάμαι..χωρίς να φοβάμαι. Δες πως τρέμω όταν σε βλέπω, δες πως τρίβω τα μάτια μου να σιγουρευτώ πως σε έχω. Με ησυχάζεις με τα λόγια σου, με παρηγορείς με την παρουσία σου. Τώρα ξέρω πως όταν κανείς δεν θα είναι εδώ και νιώσω μόνη στον κόσμο αυτό, θα έχω εσένα, έναν ώμο να γύρω να βγάλω όλα όσα κρύβω και ξέρω πως με ένα χαμόγελο σου θα γεμίσω με δύναμη για να συνεχίσω! 

Δεν είμαι μόνη. Ποτέ δεν θα είμαι μόνη..πάντα θα με συνοδεύεις εσύ. Και αν ποτέ φύγεις θα μου αφήσεις την καλύτερη συντροφιά, αναμνήσεις γεμάτο χαρά! Θα είμαι δίπλα σου κάθε στιγμή, όποιο λεπτό και αν με χρειαστείς. Ακόμα και αν με ξεχάσεις θα σου υπενθυμίζω κάθε μέρα, πως υπάρχω για σένα. Ακόμα και αν μέρα με βαρεθείς, όταν σβήσουν τα φώτα θα ξέρεις πως θα έχεις μια ελπίδα να λάμπει ως το τέλος. 

Άσε με να σε αγγίζω με την σιωπή μου,εμείς καταλαβαίνουμε.. είμαι πια ένα με την ψυχή σου. Άσε με να σε προσέχω, το καλό σου ξέρεις πως είναι το μόνο που θέλω. Άσε με να σου κρατώ τα χέρια, να μένει η ζεστασιά σου στα κρύα καλοκαίρια.Άσε με να σου δείχνω πόσο σε αγαπώ..είσαι ότι πιο όμορφο και παντοτινό .  

Δεν στα ζητάω σαν χάρη, σου λέω άσε με να ζήσω για δικιά σου χάρη. 

Μα δεν θα σε αφήσω τόσο απλά, πάντα θα με έχεις συντροφιά..στα όμορφα και στα δύσκολα για να περνάμε μαζί όλα τα προβλήματα. Όπως κάνουμε τόσο καιρό, και τα καταφέρνουμε.

*Θα σε κάνω ευτυχισμένο όσο περισσότερο μπορώ, με κάθε τρόπο, ένα πράγμα θέλω μονάχα από σένα..άσε με να το κάνω.

πρώτο μπάνιο καλοκαιριού 2012'

Πρώτο μπάνιο για φέτος σήμερα!

Η θάλασσα μαρέσει,πάντα μάρεσε αλλά σήμερα ήταν πιο όμορφα από όλες τις προηγούμενες φορές.

 Ήμουν μαζί σου μικρέ. Το πρώτο μας μπάνιο.

Εσύ με είχε αγκαλιά όταν κρύωνα.

Εσύ με φιλούσες στην στεριά και στο νερό.

Εσύ μου χαμογελούσε,με έβρεχνες,με κυνηγούσε..εσύ τα πάντα.

(Μαζί σου μόνο θα έπαιζα "πόλεμο" με τα αντηλιακά)

Ναι οκ,τα θυμάμαι και γελάω μόνη μου, μα εσύ μου χάρισες μια μέρα γεμάτο χαρά.

Και έχω πολλές τέτοιες μέρες να θυμάμαι και να χαμογελάω.

Σ'αγαπάω.

Δεν ξέρω αν υπάρχει όριο σε αυτό το συναίσθημα,

μα αν υπάρχει το έχουμε ξεπεράσει.

Είναι τόσο δύσκολο να καταλάβω, πως ένα μικρό τέτοιο πλάσμα πάνω στον πλανήτη,

μπορεί να έχει τόσο καλοσύνη για όλους. 

Ξέρεις κάτι μικρέ? 

Πιστεύω σε σένα,ξέρω πως ότι θελήσεις στην ζωή σου θα το καταφέρεις.

Μου το έχεις αποδείξει,ποτέ δεν τα παρατάς..έχεις υπομονή και ελπίζεις μέχρι το τέλος.

Αυτό είναι ένα από τα πολλά πράγματα που μου έχεις μάθει,να πολεμάω για όσα θέλω και να τα κρατήσω κοντά μου με κάθε τρόπο όσο περισσότερο γίνετε. 

Για αυτό και θα σε κρατήσω και σένα.

Όχι απαρέτητα κοντά μου, να σε κρατήσω χαρούμενο θέλω και αν ένας από τους τρόπους είναι μακριά μου, δεν με πειράζει καθόλου γιατί έτσι είναι η αγάπη..

Έχει θυσίες,αλλά εμείς έχουμε δύναμη!

*Ξέρω πως για τους ανθρώπους που δεν μπορούν να νιώσουν το αίσθημα της αγάπη όπως ονομάζουν, κάτι τόσο δυνατό και που βρίσκεις δύσκολα και ας φαίνεται τόσο απλό, ίσως φαίνονται όλα αυτά χαζά, όμως εγώ ζω αν όχι την καλύτερη εποχή, μια από τις καλύτερες της ζωής μου με έναν άνθρωπο που λατρεύω και θα λατρεύω μέχρι την τελευταία μου ανάσα:) είτε φύγει είτε μείνει, θα ξέρω πως ήταν εδώ και μου έδωσε και μου έμαθε πως τα πιο όμορφα πράγματα είναι τα πιο απλά! 

Ευχαριστώ μικρέ Μ.