Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Φίλα με:$



Φίλα με ξανά και ξανά. Να ξεχνάω πάντα τι σημαίνει η μοναξιά. Να θυμάμαι πως είσαι εδώ για να με κάνεις χαρούμενη, με τον δικό σου μοναδικό τρόπο. Ξεχώρισες από όλους, γιατί ήσουν ο εαυτός σου,γιατί προσπάθησες για να ήμαστε εδώ,μόνος σου. Και μάντεψε:$. Τα κατάφερες μια χαρά! Πίστεψες σε σένα πρώτα και μετά με τις μικρές δυνατές και όμορφες δυνατότητες σου, με ταξίδεψες σε έναν κόσμο δικό σου. Σε έναν υπέροχο κόσμο που είσαι εσύ και εγώ, μακριά από κάθε τι που θα μας προκαλέσει κακό. Έτσι με αυτόν τον τρόπο σε προσέχω, και μαζί με σένα προσέχω ένα από τα μεγαλύτερα όνειρα της ζωής μου, να είμαι μαζί σου, με οποιωνδήποτε τρόπο. Ακόμα όμως και αν κάποια στιγμή θα πρέπει να απομακρυνθώ, θα είναι μονάχα για να είσαι εσύ καλύτερα, ακόμα και μακριά μου θέλω να σε βλέπω να είσαι καλά. Όσο όμως σε έχω εδώ δίπλα μου και κανείς δεν σε παίρνει μακριά μου, θα κάνω τα πάντα για να μην σβηστεί στιγμή το όμορφο χαμόγελο από τα χείλι σου, και δεν θα επιτρέψω τίποτα να κάνει αυτά τα μικρά μάτια να δακρύσουν. Και κάτι ακόμα πιο βασικό. Δεν θα αφήσω κανέναν να σε πονέσει, θα γίνω ασπίδα εγώ, αρκεί να μην μου πάθεις τίποτα άσχημο. 
Εμείς οι δυο ξέρουμε πως αυτό που μας ένωσε δεν ήταν η "σχέση" ή η απάντηση μου"ναι", είναι κάτι πιο δυνατό, κάτι που υπήρξε από πιο πριν, έτσι δεθήκαμε τόσο εύκολα, γιατί νιώσαμε και αφήσαμε να παρασυρθούμε από αυτό, χωρίς να ξέρουμε αν θα μας βγει σε καλό. Όμως όπως λες και εσύ, δεν θα μπορούσαν να εξελιχθούν καλύτερα τα πράγματα. Και τώρα βρίσκομαι εδώ, με την δυνατότητα να σε αγγίζω, να σε αγκαλιάζω και να σου χαρίσω τα πάντα. Ξέρω πως δεν χρειάζεται τίποτα γιατί είσαι ένας μικρός άνθρωπος που εκτιμάς τα λίγα, όμως το θέλω, εσένα θέλω να σου δώσω όσα μπορώ να νιώσω, είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω, γιατί εσύ ήσουν η αιτία που τα ένιωσα. Εσύ με γέμισες υπέροχα συναισθήματα, που με κάνουν να ζω πραγματικά αυτόν τον μικρό κόσμο, εσύ μου έπιασες το χέρι για να προχωρήσουμε μαζί από εδώ και πέρα, με έκανες πιο δυνατή, και ξέρω πως αν μια μέρα τα χέρια μας απομακρυνθούν, θα κοιταζόμαστε από μακριά, θα χαμογελάμε και όλα θα είναι καλά. 
Γιατί ίσως μπορέσουν να χωρίσουν οι δρόμοι μας, όμως δεν θα σβηστούν ποτέ όσα ζούμε τώρα, θα είναι μελλοντικές αναμνήσεις που πάντα θα μας προκαλούν κάτι, χαρά που τα ζήσαμε, και επειδή ξέρω πως όσο παίρνανε οι μέρες δενόμαστε πιο πολύ, κάθε μέρα είναι πιο δύσκολο να απομακρυνθούμε, γιατί κάθε μέρα σε θέλω περισσότερο κοντά μου, κάθε μέρα σε έχω ανάγκη στην ζωή μου. Δεν είναι, ούτε θα γίνει ποτέ συνήθεια, απλά είσαι κομμάτι της ζωής μου, πολύ σημαντικό. Και αυτό δεν θα το αλλάξει τίποτα, για αυτό είμαι σίγουρη μπορώ να πω. Πάντα θα είσαι σημαντικό κομμάτι της ζωής μου ότι μα ότι και να γίνει, ποτέ δεν θα σε διαγράψω έτσι απλά, και να θελήσω ξέρω πως δεν θα μπορέσω. Ποιος ξέρει όμως, αν όντος δεν καταφέρει κανείς να διαλύσει αυτό που έχουμε και περάσουμε όλα τα εμπόδια, ίσως κρατήσει περισσότερο από όσο φανταζόμαστε. Γιατί μου απέδειξες για μια ακόμη φορά πως τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα, αρκεί να το θέλουμε. Σε ευχαριστώ για άλλη μια φορά. Όμως δεν φτάνει σε σένα ένα απλό ευχαριστώ, οπότε άσε με να σε ταξιδέψω στα μικρά όνειρα μου, εσένα θέλω όχι απλά να στα δείξω, αλλά και να τα ζήσω με σένα πλάι μου,γιατί με σένα κάθε όνειρο είναι αληθινά τέλειο ως το τέλος. 

*Φίλα με λοιπόν για ακόμη μια φορά και ας ονειρευτούμε όσα θέλουμε για άλλη μια φορά .http://www.youtube.com/watch?NR=1&feature=endscreen&v=fmruUxUeAyA V*

2 σχόλια: