♥

Ποιος είπε πως δεν υπάρχουν σχέσεις αληθινές?

Ποιος είπε πως η απόσταση είναι πρόβλημα?

Ποιος είπε πως δεν μπορούμε να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε,

 από άνθρωπο που δεν έχουμε δει από κοντά?

Ποιος είπε πως όλοι οι άνθρωποι σε πληγώνουν?

Ποιος είπε πως όλοι είναι ίδιοι?

Οι άνθρωποι κάνουν σενάρια με το μυαλό τους και απλά κάποιοι τα πιστεύουν.

Λοιπόν μαντέψτε! 

Δεν είμαι ένας από αυτούς.

Θα μπορούσε να ήμουν ένας από αυτούς,

όμως έζησα μια κατάσταση που μου απέδειξε το αντίθετο.

Μια κατάσταση που μεταμορφώθηκε στο μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μου,

και τότε άρχισα να κάνω περισσότερα όνειρα,

και σταμάτησα να ακούω τον κόσμο που προσπαθούσε να με εμποδίσει να ΖΗΣΩ!

Ίσως κάποτε να ξεγέλασαν το παιδικό μου μυαλό,αλλά όχι τώρα.

Τώρα έμαθα την ζωή και τις προθέσεις του κόσμου.

Σχέσεις αληθινές υπάρχουν ανάμεσα σε ανθρώπους που ζουν μακριά.

Απλά το λάθος των περισσότερων είναι ότι ΨΑΧΝΟΥΝ κάποιον,

για να αγαπήσουν και να αγαπηθούν. 

Το σκέφτομαι και γελάω:)

Οι άνθρωποι δεν είναι άσκηση του σωστού&λάθους,

που αν δεν πετύχεις το ένα προχωράς στο επόμενο.

Για να κυκλώσεις μια απάντηση πρέπει να την ξέρεις αν θες να πετύχεις,

και σε αυτή την περίπτωση για τους ανθρώπους κοντά σου,

 πρέπει να τον  μάθεις καλά, να είσαι σίγουρος για αυτούς.

Να ξέρεις πως δεν θα σε πονέσει, τουλάχιστον όχι με την θέληση του.

Να ξέρεις πως όσα λέει είναι αληθινά.

Να έχετε περάσει αρκετά πολλά και να δοκιμαστεί η δύναμη που σας ενώνει. 

Εγώ έχω έναν τέτοιο άνθρωπο.

Έναν άνθρωπο που τον αγαπάω πιο πολύ από την ζωή μου κυριολεκτικά.

Έναν άνθρωπο που ξέρω πως θα μείνει εδώ,δεν θα μου φύγει.

Δεν φοβάμαι.

Είμαι σίγουρη μετά από τόσο καιρό και όσα έχουμε περάσει ότι,

Μ'ΑΓΑΠΑΕΙ:)

Ότι και να γίνει είναι εδώ. Γιατί ξέρει πως δεν θα φύγω ούτε εγώ.

Αυτός ο άνθρωπος, με έκανε να κάνω τόσα όνειρα.

Αυτός με έμαθε τι είναι πραγματικά τα όνειρα.

Και θα τα ζήσω, μαζί του.

Θα το δείτε! 2,5*

έτυχε~

Άσε με. Λίγο ακόμα. Υπόσχομαι πως την επόμενη φορά θα διαρκέσει λιγότερο.

Μην με ξυπνάς στο καλύτερο.

Μην με γυρνάς στην άσχημη πραγματικότητα.

Εδώ μ'αρέσει.

Όλα κυλάνε σαν παραμύθι.

Δυσκολίες αρκετές όμως ο καθένας παίρνει αυτό που αξίζει στο τέλος.

Εντάξει λοιπόν είμαι εδώ, 

θα σου εξηγήσω γιατί προτιμώ τον κόσμο που ονειρεύομαι από μικρή.

Δεν είναι μόνο η κυριαρχία του εγωισμού εδώ.

Δεν είναι μόνο ο κακός κόσμος.

Είναι και κάποιες άσχημες καταστάσεις που "έτυχαν".

Τελικά είναι τυχαίο ή μήπως όχι;

Δεν ξέρω αν κάποιος από εμάς μπορεί να είναι σίγουρος για την απάντηση του.

'Έτυχε ~ 

Να είναι πλούσιος κάποιος και να πληρώνει για το παιδί του χρήματα για να γίνει κάτι στο μέλλον.Όμως αυτό το παιδί παίρνει την θέση κάποιου φτωχού που αν και δούλεψε έμεινε στο τίποτα.

'Έτυχε ~ 

Ένας άνθρωπος να χάσει την ζωή του από ένα ληγμένο προϊών από το super market.  

'Έτυχε ~

Μια χωρισμένη γυναίκα να έχει τέσσερα παιδιά και να μην μπορεί να τα μεγαλώσει,

μια μέρα να μην ήθελε να πάει στην δουλειά αλλά ΕΠΡΕΠΕ για να έχουν τροφή την επόμενη μέρα.

Τι έγινε;

Εκείνη την μέρα κάηκαν τα παιδιά της μέσα στο σπίτι ενώ κοιμόντουσαν με ξεχασμένα τα κεριά.Η γυναίκα αυτή την στιγμή βρίσκεται σε κλινική, γιατί τρελάθηκε από τον χαμό των παιδιών της. 

...

Έτυχαν να γίνουν τα πράγματα έτσι, έτυχαν να είναι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι, όμως εμείς που έχουμε επιλογές σε τόσα πράγματα, ακόμα και στο ότι ζούμε αυτή την στιγμή, τι κάνουμε; Μήπως τίποτα; Γιατί δεν βελτιώνουμε όσα μπορούμε μήπως βοηθήσει και η τύχη;  

Αποφάσισα κάτι.

Την τύχη θα την κάνω φίλη μου, είμαι σίγουρη πως αν την βοηθήσω θα κάνει και αυτή το ίδιο. 

Και αν όχι, θα ξέρω πως έκανα κάτι αντί τίποτα.

Ξέρετε πόσο αξία έχει το κάτι για κάποιους; 

Δεν ζητάνε πολλά, απλά κάτι.

Και εγώ; Δεν έτυχα να είμαι εδώ για το τίποτα.

Είμαι εδώ γιατί το θέλω και για να αφήσω κάθε φορά κάτι.

Καλό σας βράδυ.

Πάω να ξανά ονειρευτό και να ενώσω το παραμύθι μου με την πραγματικότητα μου. 
Εσύ;

this is me.

Κοίτα ξανά που ήμαστε εδώ.

-"Φανταζόσουν πως τελικά θα ήταν όλα ίδια μετά από όλα αυτά?" με ρώτησες.

-"Μα τίποτα δεν είναι ίδιο." και έκανα μια παύσει για λίγο, "περάσαμε ένα ακόμα εμπόδιο,και αυτό σημαίνει πως υπάρχει κάτι πιο δυνατό από όσο νομίζουμε,όλη αυτή η κατάσταση μας έδωσε την επιλογή να μείνουμε και να το παλέψουμε,

 και όχι να φύγουμε να ζήσουμε <<καλύτερα>> μακριά από μπελάδες."

-"Μα μακριά σου τίποτα δεν θα είναι καλύτερο."

Ναι, ίσως ήταν αφορμή όμως δάκρυσα, δακρύζω όταν μου λένε κάτι αληθινό, και αυτό συμβαίνει μόνο μαζί σου. Γιατί άλλος ίσως έφευγε αν όχι με το πρώτο εμπόδιο, κάποια στιγμή. 

Γιατί άλλοι με θυμούνται όταν θέλουν κάτι, μα εσύ ποτέ δεν ζητάς τίποτα.

Μετά από αρκετή ώρα σιωπής..άρχισα να σου τραγουδώ.

"I've always been the kind of girl.

That hid my face.

So afraid to tell the world.

What I've got to say

But I have this dream

Right inside of me

I'm gonna let it show, it's time

To let you know

To let you know!

This is real, this is me

I'm exactly where I'm supposed to be, now

Gonna let the light, shine on me

Now I've found, who I am

There's no way to hold it in

No more hiding who I want to be

This is me

Do you know what it's like

To feel so in the dark

To dream about a life

Where you're the shining star

Even though it seems

Like it's too far away

I have to believe in myself

It's the only way

This is real, This is me

I'm exactly where I'm supposed to be, now

Gonna let the light, shine on me

Now I've found, who I am

There's no way to hold it in

No more hiding who I want to be

This is me

You're the voice I hear inside my head

The reason that I'm singing

I need to find you, I gotta find you

You're the missing piece I need

The song inside of me

I need to find you, I gotta find you

This is real, this is me

I'm exactly where I'm supposed to be, now

Gonna let the light, shine on me

Now I've found, who I am

There's no way to hold it in

No more hiding who I want to be

This is me

You're the missing piece I need

The song inside of me (this is me)

You're the voice I hear inside my head

The reason that I'm singing

Now I've found, who I am

There's no way to hold it in

No more hiding who I want to be

This is me"

Μετά από αυτό,πήρα την πιο ζεστή αγκαλιά που είχα ποτέ.

Αυτή η αγκαλιά ακόμα και αν δεν νιώθω τα χέρια να με αγγίζουν,

με προστατεύουν κάθε βράδυ όταν φοβάμαι,

και μου δίνουν όνειρα γλυκά.

http://www.youtube.com/watch?v=A0Vi9zEzNmY&feature=related

Το θλιμμένο κορίτσι για έναν φίλο.

Ένα θλιμμένο κορίτσι, που αναζητεί πίσω τον προηγούμενο χρόνο, μάλλον δεν στάθηκε τυχερή και η χρονιά αυτή άρχισε στραβά. Έκλαιγε και έκλαιγε για ώρες κάτω από το πάπλωμα του κρεβατιού της, έκλαιγε φωναχτά και η ψυχή της φώναζε πως πονάει, όμως για κάποιον περίεργο τρόπο κανείς δεν την άκουγε.
Άκουσε την πόρτα του δωματίου της να ανοίγει όμως δεν έδωσε σημασία, λες και ήταν μόνη, ήταν η μαμά της που έβλεπε το κοριτσάκι της να πονάει και εκείνη να μην μπορεί να κάνει τίποτα, την ακούμπησε όμως δεν πήρε ανταπόκριση, σηκώθηκε ακούστηκε κάτι σαν να έγραψε και έφυγε. Το κορίτσι βγάζοντας σιγά-σιγά το πρόσωπο της έξω με θολωμένα τα  μάτια διάβασε στον μικρό πίνακα αυτό που έγραψε η μητέρα της, ύστερα γύρισε πλευρά και έριξε όλα τα δάκρυα της εκείνο το βράδυ, πέρασαν αρκετές ώρες και θυμόταν όλα όσα έγιναν, θέλετε και εσείς να μάθετε? λοιπόν δεν έχετε παρά μόνο να συνεχίσετε το διάβασμα..
Το κοριτσάκι, είχε έναν φίλο, ένα πολύ καλό φίλο, όμως επειδή έμεναν μακριά εκτός την ηλεκτρονική επικοινωνία στέλνανε και γράμματα..εμπνεύστηκε αυτή την ιδέα ώστε το αγοράκι να νιώθει στην πραγματικότητα κάποια πράγματα, εκτός από κουμπιά υπολογιστών ή κινητών. Τον είχε ψηλά, πίστευε πως μοιραζόντουσαν τα πάντα ακόμα και μέσω απόστασης, θα μπορούσε να του εμπιστευτεί και την ζωή της μέχρι που.. είχαν έναν τσακωμό και ξαφνικά όλα έγιναν τόσο κρύα, ήταν σαν γυαλί που έσπασε και δεν ξανά κολλάει. Φαίνεται τόσο απλό γιατί σίγουρα όλοι έχουμε χάσει άτομα, όμως η διαφορά ήταν πως αυτός δεν ήταν άνθρωπος απλός, ήταν ένας άγγελος που ήταν δίπλα της κάθε στιγμή, εκείνος ήταν λόγος για να σταματήσουν τα δάκρυα της να κυλάνε, και τώρα έγινε η αφορμή..
Πονάει γιατί ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους στην ζωή της και δεν θέλει αυτό το τέλος στο δικό τους παραμύθι. Ξέρεις πιο είναι το πιο περίεργο σε όλο αυτό? πως δεν άλλαξε τίποτα συναισθηματικά, για εκείνη είναι ακόμα ο μικρός της άγγελος και ποτέ δεν παύει να τον αγαπάει.
Όσο θυμόταν τις γλυκές αναμνήσεις τους τόσο ξεσπούσε σε κλάμα, χωρίς να μπορεί να σταματήσει, γιατί αυτή πραγματικά αγάπησε έναν φίλο. Και ένιωθε μόνη αφού δεν τον έχει να την συμπληρώνει..
Την επόμενη μέρα ξανά πήγε η μαμά της και την ρώτησε, πιο θα ήθελε να ήταν το τέλος του παραμυθιού της, την κοίταξε και της είπε ' είναι σαν όνειρο το τέλος, φτάνει να υπάρχει αυτός' , απλά τον θεωρούσε όνειρο και έκλαιγε γιατί είχε κάνει προσπάθειες να το χτίσει, δεν ήθελε να διαλύσει..  

"θα μαι κοντά σου όταν με θες."
http://www.youtube.com/watch?v=ybBE3Z1HNyc