Άδειο δωμάτιο.

Τι σημασία έχει όμως τι λες..αφού πλέον το δωμάτιο είναι άδειο,αφού πλέον κανείς δεν είναι εκεί να σε ακούσει,αφού δεν μπορείς να μοιραστείς με κανέναν τα συναισθήματα σου.

Τι τα έχεις και καθόλου; τι σημασία έχει; 

Προβληματίζεσαι.Τα τσαλακωμένα σεντόνια,η μυρωδιά στο μαξιλάρι και κάποιες υποσχέσεις,είναι τα μόνα που έμειναν να γεμίσουν το κενό σου και να ξύνουν το παρελθόν σου.

Κοιτάς από το παράθυρο περιμένοντας ένα όραμα να εμφανιστεί,αυτό είναι το μόνο που σε παρηγορεί. Με τον χρόνο οι κουρτίνες έχουν σκιστεί,από θυμό και εξαντλημένη υπομονή.

Όσο και αν φωνάξεις,όσα πράγματα και αν σπάσεις για να ξεσπάσεις..τι σημασία έχει; Η σιωπή δεν θα εξαφανιστεί,θα σε σέρνει στα πατώματα κάθε μέρα πιο πολύ. Αυτό είναι μόνο η αρχή,θα νιώσεις πως τρελαίνεσαι αφού θα προσπαθείς να φυτρώσεις "λουλούδια από τοίχους και πατώματα"..πάρε το απόφαση όσα αξίζουν χρειάζονται χρόνο και τρόπο. Αλλιώς πάρε μια "γλάστρα" και κορόιδεψε τον εαυτό σου πως τα κατάφερες. Όπως έκανες με τα όνειρα σου..τα αντικατάστησες για να σε διευκολύνουν, έλεγες εσύ..τα παράτησες, λέω εγώ..

Τώρα κοιτάς απέναντι την άδεια καρέκλα του δωματίου σου και μιλάς για ώρες.. δακρύζεις. Σου λείπει ένα χάδι,μια φωνή. Μετανιώνεις,μα τώρα τι σημασία έχει; και αν έχει απόδειξε το..με αγάπη.