Δύναμη.

Η δύναμη έχει εξαπλωθεί παντού,μα εσένα δεν σε έχει αγγίξει σχεδόν καθόλου. Σέρνεσαι όπως σέρνεται και η ψυχή σου κάποιες στιγμές. Ποιος ξέρει πόσο πιέζουμε την καρδιά μας ώρες ώρες και όσο και αν πονάει την εκμεταλευόμαστε γιατί δεν μπορεί να μιλήσει,να φωνάξει. Ή μάλλον φωνάζει μέσα μας,αλλά όσο δεν την ακούει κανείς άλλος..δεν μας νοιάζει.

Είναι αδύναμη,γεννιέται αγνή..εμείς την κάνουμε σκληρή,δυνατή..αναγκαζόμαστε. 'Η τουλάχιστον θέλουμε να δείχνει έτσι στον υπόλοιπο κόσμο.

Όλα λυγίζουν,το κεφάλι,τα πόδια,τα δάχτυλα.. Κάνουν συνεχώς κινήσεις και δεν μπορούν να είναι σταθερά να έχουν μία επιλογή..έτσι και οι άνθρωποι,υπάρχουν στιγμές που λυγίζουμε αλλά κάποια στιγμή αυτό αλλάζει. Και ξανά πάλι από την αρχή αυτός ο κύκλος.

Είναι στιγμές που νιώθουμε πιο δυνατοί από όλους και άλλες στιγμές πως το σώμα μας έχει χάσει κάθε ίχνος αυτής της δύναμης που είχαμε.

Είμαστε σαν συσκευές,χρειαζόμαστε έντομα όμορφα συναισθήματα για να "φορτίσουμε"  με δύναμη, και αν μας το στερήσουν αυτό με οποιονδήποτε τρόπο νιώθουμε πως χανόμαστε,και όμως ακόμα υπάρχουμε. Στην ουσία,αυτό που χάνουμε είναι στιγμές με καταστάσεις που θα προτιμούσαμε να ζήσουμε, κρίνοντας αυστηρά αυτό που μας επιφυλάσσει το μέλλον. Είμαστε πεισματάρηδες οι άνθρωποι σε μεγάλο βαθμό. Αλλά θα υπάρχει λόγος, για όλα υπάρχει λόγος,ακόμα και αν μερικές φορές δεν τον καταλαβαίνουμε. Πάντα υπάρχει μια αιτιολόγηση.."αυτό γιατί.."και κάτι ακολουθεί,δεν χωράει τελεία στο γιατί..

Ηρέμησε ψυχή μου,ηρέμησε. Η αγανάκτηση μεγαλώνει και αν και βγάζει νόημα στο τέλος,με κάνει να περνάω ένα είδους κρίση. Εξάλλου δεν είναι εύκολο να προσπαθείς να βγάλεις από μέσα σου αυτό που σε βασανίζει,αυτό που σε κουράζει..ούτε καν να το περιγράψεις.

Ηρέμησε,και άκου τον ήχο της μουσικής..ταξίδεψε μαζί της,γίνε ένα μαζί της. Κάνε τον χτύπο της καρδιάς σου ένα με την μουσική και κάνε την να χαρεί σε κάθε ψηλό τόνο της. Μονάχα όταν πάψει να υπάρχει η μουσική θα έχεις το δικαίωμα να αφήσεις να χαθούν τα πάντα. Μόνο τότε θα σε δικαιολογήσω ψυχή μου. 

-Χρειάζομαι ένα χάδι,ένα χέρι να μου χαϊδεύει έστω τα μαλλιά για λίγο,να μην νιώθω μόνη. Αυτό θα έλεγες αν μπορούσες να μιλήσεις. Μα σε ποιον θα μπορούσες να βρεις την δύναμη να το ζητήσεις. Πάλι στην μέση αυτή η λέξη,δύναμη..μα ναι θα την βρεις,αλλά βρες την..μην περιμένεις να σε βρει εκείνη. Μην το καθυστερείς.