:)

Αυτές τις υπέροχες μέρες σε όλη μου την ζωή θα τις θυμάμαι.

Είσαι εσύ μέσα σε αυτές.

Μεγαλώνοντας έκανα συνέχεια όνειρα,

έκανα ότι μπορούσα για να τα πραγματοποιήσω,όμως ήθελαν και θέλουν χρόνο.

Προσπαθώντας να διαλέξω τα όνειρα μου, ξέχασα το μεγαλύτερο.

Την ζωή μου τώρα.

Αυτή την στιγμή.

Που σκορπούσα για να σκέφτομαι κάτι που δεν ξέρω καν αν θα γίνει.

Απλά ελπίζοντας περνούσε η κάθε μέρα μου.

Σίγουρα όλοι σκεφτόμαστε το μέλλον.

Αλλά δεν πρέπει να μας παρασύρει από το παρόν.

Και τέλος πάντων μια όμορφη μέρα ξύπνησα,βγήκα,

και συνάντησα έναν άνθρωπο που με "ταρακούνησε".

Αυτός ο άνθρωπος πιστεύει στις δυνάμεις μου, περισσότερο από μένα.

Αυτός ο άνθρωπος κάνει το παρόν μου το καλύτερο όνειρο.

Ευχαριστώ Μιχάλη. 

Ευχαριστώ που έδωσες χρώμα και λάμψη σε μια ασπρόμαυρη εικόνα, με το όνομα ζωή.

Ευχαριστώ που με ξύπνησες στην πραγματικότητα και με μαθαίνεις πως,

όσο άσχημη και αν είναι,μπορούμε να την κάνουμε όμορφη.

Αρκεί να βρούμε τον κατάλληλο 'παρτενέρ' στο χορό των ονείρων.  

Και όσα βήματα ξεχάσουμε, δεν θα φοβόμαστε. 

Απλά θα αφηνόμαστε.

Γιατί αυτό σημαίνει εμπιστοσύνη. 

Γιατί από τα λάθει θα μάθουμε.

Και γιατί ξέρω πως η ζωή θα ήταν βαρετή αν ήταν τέλεια.

Και να δεν είσαι ούτε εσύ τέλειος, 

στα μάτια μου πάντα θα είσαι ένας από τους καλύτερους ανθρώπους.

*Όπως σου έχω ξανά πει.

Θα προσπαθήσω να σε κάνω όσο πιο ευτυχισμένο μπορώ.