Μετακόμιση:)

"Μετακόμισα πρόσφατα με τους γονείς μου σε ένα μεγάλο καινούργιο σπίτι.Από την πρώτη φορά που πήγα το λάτρεψα.Ανέβηκα της σκάλες που έχει και είδα πολλές πόρτες που οδηγούσαν σε δωμάτια.Η δεύτερη πόρτα με έκανε να πάω κοντά της. Στο χερούλι της συγκεκριμένης πόρτας κρεμόταν μια ψεύτικη μικρή πεταλούδα.Άνοιξα την πόρτα, και αμέσως το φως του ήλιου έπεσε στο πρόσωπο μου.Ερχόταν από ένα μικρό παράθυρο.Κοίταξα έξω και είδα ένα δέντρο γεμάτο πουλιά απάνω να κελαηδάνε. Οι "φωνές" τους έβγαζαν μια γλυκιά μελωδία. Έκλεισα τα μάτια μου δυνατά και άδειασα το μυαλό μου, μου έδινε ζωντάνια.Αυτή η μελωδία με έκανε να σκέφτομαι μονάχα όμορφα πράγματα,πήρα μια βαθιά ανάσα και έτρεξα κάτω, και φώναξα γεμάτη χαρά πως θα ήθελα να ήταν εκείνο το δωμάτιο μου.Δεν είχαν αντίρρηση.Πήγα λοιπόν στο δωμάτιο μου και άρχισα να το φτιάχνω,με τον δικό μου τρόπο. Η αλήθεια είναι πως στην μεταφορά των πραγμάτων μου με βοήθησε και ο μπαμπάς γιατί κάποια ήταν αρκετά βαριά. Μετά από αρκετή ώρα με κοίταξε και μου είπε "έτοιμο", χαμογέλασα και του είπα "όχι ακόμα". Με κοίταξε με εκείνο το βλέμμα που με κοιτάει όταν δεν καταλαβαίνει τι εννοώ και έκλεισε την πόρτα φεύγοντας. Άρχισα να βάζω φώτα γύρω από το παράθυρο και στο δέντρο,πήρα και πολλές κορδέλες, μεγάλες, χρωματιστές και τις έβαλα στην θέση μιας συνηθισμένης κουρτίνας, αργότερα κόλλησα φωτογραφίες,ζωγράφισα,έγραψα στους τοίχους..Πέρασαν μέρες και νύχτες ζώντας με την ίδια χαρά που είχα και την πρώτη μέρα.Ένα βράδυ όμως έγινε κάτι πολύ παράξενο αλλά τόσο μαγικό. Κοιμόμουν όταν ξαφνικά ένιωσα κάτι σαν πούπουλο στο πρόσωπο μου να με ξυπνά, άνοιξα τα μάτια μου και είδα μια πεταλούδα στο μισό ανοιχτό παράθυρο μου να κάθετε, την πλησίασα και ήρθε πάνω στο δάχτυλο μου και ακούμπησε, από κοντά την παρατήρησα πιο καλά. Ήταν ίδια με την πεταλούδα που κρεμόταν από το χερούλι έξω από την πόρτα.Έκατσε για μερικά λεπτά και έφυγε μετά μακριά, ανέβαινε όλο και πιο ψηλά, έτσι με οδήγησε να κοιτάξω τα αστέρια.Ήταν τόσα πολλά. Χαμογέλασα και ξάπλωσα να συνεχίσω το όνειρο μου. Το επόμενο πρωί ήμουν χαρούμενη,σκεφτόμουν όλα όσα έγιναν και ακόμα δεν το πίστευα. Όταν έφευγα για το σχολείο,κλείνοντας την πόρτα κοίταξα θαυμάζοντας την μικρή μου πεταλούδα και συνέχισα την μέρα μου χαμογελαστή. Εκείνο το βράδυ κάθισα πάνω στο παράθυρο και κοιτούσα το φεγγάρι ακούγοντας μουσική από τα ακουστικά μου,δεν μπορούσα να βγάλω από το μυαλό μου την αληθινή πεταλούδα που ήρθε κοντά μου το προηγούμενο βράδυ,  μήπως ονειρεύτηκα? μα όχι ήταν πραγματικότητα. Πηγαίνοντας να πιο ένα ποτήρι γάλα, όταν γύρισα στο δωμάτιο παρατήρησα πως το μισό της έξω πόρτας του δωματίου μου με το μέσα ήταν ένα μαζί κομμάτι, και αυτό άλλαζε το σχήμα όσο αφορά τα άλλα, το ακούμπησα, μέχρι που συνειδητοποίησα πως ήταν κάτι σαν κουτί που έπαιρνε την θέση από ένα πλακάκι, το τράβηξα προς τα έξω, το έβαλα στο κρεβάτι μου και για λίγα λεπτά αναρωτιόμουν αν έπρεπε να το ανοίξω. Το άνοιξα λοιπόν και είδα ένα μικρό "σακουλάκι", το άνοιξα, έβαλα το χέρι μου μέσα και έβγαλα μια χούφτα μαγική σκόνη..έτριψα ξανά και ξανά τα μάτια μου, όμως έβλεπα το ίδιο πράγμα, εκείνη ακριβώς την στιγμή ήρθε η πεταλούδα ξανά δίπλα μου, έκατσε πάνω στην χούφτα σκόνη που κρατούσα, έκλεισα τα μάτια μου και έκανα μια ευχή. Τότε η σκόνη που κρατούσα με κάποιον μαγικό τρόπο έλαμψε γύρω από μένα και εξαφανίστηκε. Τότε πέταξε η πεταλούδα, αυτή την φορά την ακολούθησα, ίσως το ήθελε, γιατί με οδήγησε στο χερούλι της πόρτας όπου ξανά έγινε ένα μικρό αντικείμενο. Πιστεύω πως η σκόνη, μου χάρισε δύναμη για να κάνω αληθινή εκείνη την ευχή, εκείνο το όνειρο. Ήξερα πως κάθε φορά που ήθελα κάτι θα είχα μια βοήθεια από την μαγική σκόνη, όμως δεν την χρειάστηκα, γιατί απέκτησα κάτι σημαντικότερο, μια μικρή φίλη, μια πεταλούδα που κάθε βράδυ ήταν σαν φύλακας μου. Κάθε βράδυ να μου λέει με τον δικό της τρόπο την πιο γλυκιά καληνύχτα. Τελικά η μαγεία, κρύβετε κάπου μέσα μας, σε κανένα μέρος, μονάχα εκεί που θέλουμε να την βρούμε εμείς, στους ανθρώπους."