εσύ και εγώ♥

εσύ και εγώ

Με ένα μικρό όνειρο ξυπνούσα κάθε πρωί, πως θα τρέχω μέσα στα δικά μας όνειρα ως το τέλος και θα σε έβρισκα κάπου εκεί, να με περιμένεις όπως έκανες κάθε φορά που ο ήλιος ήταν εκεί για να φωτίζει τα πρόσωπα μας, ήσουν εκεί όμως και όταν ο ουρανός έριχνε μικρές στάλες βροχής.

Ήσουν εκεί, βράδυ-πρωί, πλάι μου να ομορφαίνεις τα μικρά όνειρα μου γιατί όπως έλεγες,εσύ και εγώ..Και τότε ήταν που σε αγκάλιαζα ξαφνικά δυνατά και έκλεινα τα μάτια μου με τον φόβο μήπως ακούσω κάτι που δεν θέλω..θυμάμαι πετούσαμε μικρές πετρούλες στο νερό και μου έλεγες ένα ωραίο παραμύθι..

-"Λοιπόν ήταν μια νεράιδα που ερχόταν συχνά σε αυτό το σημείο, κοιτούσε απέναντι και έλεγε δεν μπορώ να περάσω, φυσικά και μπορούσε, η νεράιδες έχουν φτερά..εκείνη όμως ήταν διαφορετική, δεν θεωρούσε σημαντικό τα φτερά και λίγο χρόνο, ήθελε να πάει εκεί με ένα αγόρι,  ερωτεύτηκε αυτή η νεράιδα, και σκεφτόταν τρόπο να πάνε μαζί εκεί.."

-"Και τελικά τι έγινε?"

-"Έμεινε με το αγόρι να κοιτά μέσα από το ποτάμι, τα όνειρα τους. Γιατί τελικά δεν είχε σημασία που θα πάνε, που θα είναι αλλά ότι θα είναι μαζί!"

Σε κοιτούσα σιωπηλά και τότε ήταν που έβγαλες μια πετρούλα από την τσέπη σου, αυτή η πέτρα ήταν ξεχωριστή, είχες χαράξει τα ονόματα μας πάνω, πιαστήκαμε από το χέρι μετρήσαμε δυνατά "1,2,3" και την πετάξαμε μαζί στο ποτάμι, ήταν σαν υπόσχεση πως δεν θα επιτρέπαμε σε κανέναν να χωρίσει τους δρόμους μας. Πέρασαν χρόνια, και ακόμα είμαι εδώ, στον ίδιο ώμο να ακουμπώ. Ώσπου μια μέρα  ολοκλήρωσες την πρόταστη που ποτέ δεν άφησα να πεις.

"Εσύ και εγώ..θα ήμαστε μαζί"

Τότε μπορούσα με σιγουριά να φωνάξω ότι εσύ είσαι το άλλο μου μισό,

ο σημαντικότερος λόγος που ζω και πως κανένας δεν είναι σαν εσένα.

Υ.Γ. Χαίρομαι που ήμαστε μαζί  και που πάντα χαμογελάμε με τις όμορφες αναμνήσεις μας.Έρχομαι να σε πάρω αγκαλιά.  Καληνύχτα καρδιά μου και καληνύχτα κόσμε*.*
~χρόνια πολλά Ν*~