Απόψε φοβάμαι, απόψε με πιάνουν τα δάκρυα, απόψε οι σκέψεις με κυριαρχούν.
Νιώθω τόσο κουρασμένη, τόσο απογοητευμένη, απόψε θα είναι ένα άσχημο βράδυ χωρίς να σε έχω δίπλα μου, χωρίς να έχω τον άγγελο μου να με προσέχει.
Ξέρω πως αυτή η θάλασσα, αυτός ο άνεμος που μας χώρισαν θα μας φέρουν ξανά κοντά, όμως δεν ξέρω μέχρι τότε τι μπορεί να αλλάξει, άραγε θα με θυμάσαι? άραγε θα είμαι ακόμα στο μικρό κουτί που λέγεται καρδιά με τα όνειρα σου? Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ελπίζω. Απόψε θέλω έναν άνθρωπο να μπορεί να κοιτάξει μέσα από το μαύρο που με κατάκτησε, κάποιος που θα με αφήσει να κλάψω, κάποιος που θα με κάνει να γελάσω, κάποια φωνή σαν την δικιά σου να με ξεγελάσει για να κλείσω τα μάτια μου για μια στιγμή.
Νιώθω τόσο μόνη, σε ένα κλειστό δωμάτιο, με κλειστό το φως και αυτό που με κάνει να θυμάμαι κάθε λεπτό πως κάπου εκεί έξω βρίσκεσαι,είναι ο μικρός μου αρκούδoς που κρατάω σφιχτά στην αγκαλιά μου.
Είναι ότι έμεινε για απόψε, είναι αυτό που δεν με άφησε ποτέ, του έλεγα τους φόβους μου, τα όνειρα μου, τα πάντα! Και όσο τα θυμάμαι όλα τώρα βουρκώνω, φοβάμαι ναι φοβάμαι μήπως χαθεί κάτι από τα όνειρα μου, κάτι που αγαπάω πολύ και δεν μπορέσω να κάνω τίποτα αληθινό, φοβάμαι μήπως πονέσω κάποιον που δεν θέλω, φοβάμαι μήπως δεν αντέξω και τα παρατήσω. Δεν το θέλω! Δεν θα το επέτρεπα ποτέ, όμως χάνω τις δυνάμεις μου και φοβάμαι όσο ποτέ. Αυτό το βράδυ είναι πολύ άσχημο, αρχίζει να με τρομάζει, αρχίζω να κρυώνω, αρχίζω να νιώθω ξένη στο δωμάτιο μου,όλα κυριαρχήθηκαν από θλίψη!
Μόνο ο μικρός μου αρκούδος έχει μείνει στα χέρια μου, μόνο ο μικρός μου, μπορώ να φωνάξω πως είναι πραγματικά δικός μου, και πως όλα χάνονται σε μια στιγμή ενώ αυτός είναι εδώ!
Είναι κιόλας αργά, μόλις είδα κάτι στο παράθυρο, τράβηξα την κουρτίνα και κοίταξα το σκοτάδι στον ουρανό και κάτι μικρούς κύκλους που έλαμπαν, ήταν τα αστέρια! Τότε κατάλαβα αυτό που άκουγα από μικρή "ο κόσμος είναι κακός, σπάνια και λίγα πράγματα και άτομα θα μείνουν κοντά σου στις δύσκολες στιγμές της ζωής σου" έτρεξα στο κρεβάτι μου, έσφιξα τον αρκούδο μου και φώναξα πριν αποκοιμηθώ πως όσο έχω εσένα όλα τα όνειρα θα τα καταφέρουμε μαζί γιατί δεν είμαι μόνη, έχω τον αρκούδο ,της σκέψεις σου και τις στιγμές μας!
καληνύχτα!
από μακριά, έμεινες κοντά μου*
γέμισες το κενό*
έδωσες χρώμα στο μαύρο*
Νιώθω τόσο κουρασμένη, τόσο απογοητευμένη, απόψε θα είναι ένα άσχημο βράδυ χωρίς να σε έχω δίπλα μου, χωρίς να έχω τον άγγελο μου να με προσέχει.
Ξέρω πως αυτή η θάλασσα, αυτός ο άνεμος που μας χώρισαν θα μας φέρουν ξανά κοντά, όμως δεν ξέρω μέχρι τότε τι μπορεί να αλλάξει, άραγε θα με θυμάσαι? άραγε θα είμαι ακόμα στο μικρό κουτί που λέγεται καρδιά με τα όνειρα σου? Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ελπίζω. Απόψε θέλω έναν άνθρωπο να μπορεί να κοιτάξει μέσα από το μαύρο που με κατάκτησε, κάποιος που θα με αφήσει να κλάψω, κάποιος που θα με κάνει να γελάσω, κάποια φωνή σαν την δικιά σου να με ξεγελάσει για να κλείσω τα μάτια μου για μια στιγμή.
Νιώθω τόσο μόνη, σε ένα κλειστό δωμάτιο, με κλειστό το φως και αυτό που με κάνει να θυμάμαι κάθε λεπτό πως κάπου εκεί έξω βρίσκεσαι,είναι ο μικρός μου αρκούδoς που κρατάω σφιχτά στην αγκαλιά μου.
Είναι ότι έμεινε για απόψε, είναι αυτό που δεν με άφησε ποτέ, του έλεγα τους φόβους μου, τα όνειρα μου, τα πάντα! Και όσο τα θυμάμαι όλα τώρα βουρκώνω, φοβάμαι ναι φοβάμαι μήπως χαθεί κάτι από τα όνειρα μου, κάτι που αγαπάω πολύ και δεν μπορέσω να κάνω τίποτα αληθινό, φοβάμαι μήπως πονέσω κάποιον που δεν θέλω, φοβάμαι μήπως δεν αντέξω και τα παρατήσω. Δεν το θέλω! Δεν θα το επέτρεπα ποτέ, όμως χάνω τις δυνάμεις μου και φοβάμαι όσο ποτέ. Αυτό το βράδυ είναι πολύ άσχημο, αρχίζει να με τρομάζει, αρχίζω να κρυώνω, αρχίζω να νιώθω ξένη στο δωμάτιο μου,όλα κυριαρχήθηκαν από θλίψη!
Μόνο ο μικρός μου αρκούδος έχει μείνει στα χέρια μου, μόνο ο μικρός μου, μπορώ να φωνάξω πως είναι πραγματικά δικός μου, και πως όλα χάνονται σε μια στιγμή ενώ αυτός είναι εδώ!
Είναι κιόλας αργά, μόλις είδα κάτι στο παράθυρο, τράβηξα την κουρτίνα και κοίταξα το σκοτάδι στον ουρανό και κάτι μικρούς κύκλους που έλαμπαν, ήταν τα αστέρια! Τότε κατάλαβα αυτό που άκουγα από μικρή "ο κόσμος είναι κακός, σπάνια και λίγα πράγματα και άτομα θα μείνουν κοντά σου στις δύσκολες στιγμές της ζωής σου" έτρεξα στο κρεβάτι μου, έσφιξα τον αρκούδο μου και φώναξα πριν αποκοιμηθώ πως όσο έχω εσένα όλα τα όνειρα θα τα καταφέρουμε μαζί γιατί δεν είμαι μόνη, έχω τον αρκούδο ,της σκέψεις σου και τις στιγμές μας!
καληνύχτα!
από μακριά, έμεινες κοντά μου*
γέμισες το κενό*
έδωσες χρώμα στο μαύρο*
maagiko*♥
ΑπάντησηΔιαγραφή